امروز اسپانیا با نسل تازه‌ای از ستاره‌ها همچون آلوارو موراتا، پدری و گویادوویو توانسته جایگاه خود را در سطح جهانی حفظ کند. حضور بازیکنان جوان در لیگ‌های معتبر اروپا، به آن‌ها تجربه بین‌المللی می‌دهد و به تیم ملی کمک می‌کند که در تورنمنت‌های آینده مدعی باشد. این نسل می‌تواند میراث نسل طلایی گذشته را ادامه دهد و هیجان فوتبال اسپانیا را دوباره به اوج برساند.
با وجود رقابت شدید در اروپا، تیم ملی اسپانیا همچنان یکی از مدعیان اصلی یورو و جام جهانی به شمار می‌آید. کارشناسان معتقدند که ترکیب تجربه، تکنیک و انرژی جوانان می‌تواند اسپانیا را به مراحل پایانی تورنمنت‌ها بازگرداند و رؤیای تکرار سه‌گانه بزرگ ۲۰۰۸–۲۰۱۲ را ممکن کند. اسپانیا امروز با فوتبال زیبا و هوشیاری تاکتیکی به یک الگوی الهام‌بخش برای تیم‌های ملی جهان تبدیل شده است.
با وجود موفقیت‌های بزرگ، فوتبال اسپانیا همیشه با حاشیه‌های داخلی همراه بوده است. اختلافات باشگاهی بین رئال مادرید و بارسلونا بر تیم ملی تأثیر می‌گذاشت و گاهی هماهنگی میان ستاره‌ها دچار مشکل می‌شد. علاوه بر این، فشار رسانه‌ها و توقع بالای هواداران باعث شد بازیکنان با استرس مضاعف به میدان بروند، حتی در دوره‌ای که تیم در اوج قدرت خود قرار داشت.
یکی از خاطرات فراموش‌نشدنی تاریخ اسپانیا گل اندرس اینیستا در فینال جام جهانی ۲۰۱۰ برابر هلند بود که کشور را به اوج افتخار رساند. همچنین عملکرد ژاوی و ایسکو در کنترل بازی و پاس‌های طلایی‌شان، نمایش فوتبال زیبا و نتیجه‌محور را به دنیا معرفی کرد. این لحظات تاریخی همواره در ذهن هواداران به عنوان نماد قدرت فنی و ذهنی فوتبال اسپانیا باقی مانده است.
در جام‌های جهانی متوالی اسپانیا تا اوایل قرن ۲۱ موفقیت چشمگیری نداشت و بارها از مراحل مقدماتی یا یک‌چهارم نهایی حذف شد. شکست مقابل ایتالیا در جام جهانی ۱۹۸۲ و ناکامی مقابل تیم‌های قدرتمندی چون فرانسه و آلمان باعث شد لقب «تیم همیشه مدعی اما ناکام» برای اسپانیا به کار رود. این ناکامی‌ها تا قبل از ظهور نسل طلایی ۲۰۰۸ به بخش جدایی‌ناپذیر تاریخ فوتبال این کشور تبدیل شده بود.