تیم ملی فوتبال آمریکا از سال ۱۹۱۳ زیر نظر فدراسیون فوتبال این کشور شکل گرفت، اما برخلاف ورزش‌هایی مثل بیسبال و بسکتبال، فوتبال در آمریکا راه دشواری برای محبوبیت داشت. نخستین حضور آن‌ها در جام جهانی ۱۹۳۰ با صعود به نیمه‌نهایی تاریخ‌ساز شد و نشان داد که ایالات متحده ظرفیت درخشیدن را دارد. با این حال دهه‌ها طول کشید تا فوتبال جایگاه خود را در میان ورزش‌های پرطرفدار آمریکایی پیدا کند و تیم ملی به یک قدرت منطقه‌ای تبدیل شود.
میزبانی جام جهانی ۱۹۹۴ نقطه عطفی در تاریخ فوتبال آمریکا بود، زیرا این تورنمنت باعث شد میلیون‌ها نفر در داخل کشور برای اولین بار به شکل جدی با فوتبال آشنا شوند. تیم ملی آمریکا با نمایش قابل‌قبولش برابر تیم‌هایی مثل کلمبیا توجه جهانی را به خود جلب کرد. بعد از آن دوره، سرمایه‌گذاری در فوتبال حرفه‌ای و راه‌اندازی لیگ MLS مسیر تازه‌ای برای رشد این ورزش در آمریکا باز کرد.
وقتی صحبت از اسطوره‌های فوتبال آمریکا می‌شود، نام‌هایی مثل لاندن داناوان و کلینت دمپسی همیشه در صدر قرار دارند. داناوان با گل تاریخی‌اش در جام جهانی ۲۰۱۰ مقابل الجزایر به قهرمان ملی بدل شد و صعود آمریکا به مرحله بعد را رقم زد. دمپسی نیز با گل‌های پرشمار و کاپیتانی مقتدرانه، یکی از تأثیرگذارترین بازیکنان تاریخ این تیم شد. این دو نفر نماد نسلی بودند که فوتبال آمریکا را در سطح جهانی جدی‌تر معرفی کردند.
بزرگ‌ترین رقیب تیم ملی آمریکا بدون شک مکزیک است، دیدارهایی که همیشه با هیجان، حساسیت و گاهی حاشیه‌های فراوان همراه بوده است. بازی‌های این دو تیم در مرحله مقدماتی جام جهانی یا فینال جام طلایی کونکاکاف اغلب با استادیوم‌های پر از تماشاگر و فضایی پرتنش برگزار می‌شود. برای هواداران آمریکایی، پیروزی مقابل مکزیک فقط یک نتیجه فوتبالی نیست، بلکه نوعی نماد قدرت در فوتبال منطقه‌ای محسوب می‌شود.